کوتاه ولی جاودان می گویم راجع به شهیدی که خودش دیانت خویش را به اثبات رساند همسر شهید عبدالحسین برونسی بیان می کند که شبی از صدای گریه ی او ازخواب بیدار میشود و اورا درعالم خواب در می یابد.

بیدارش می کنه شهید برونسی بیدار می شه ولی همسرش چه می دونه که کجا سیر می کرده وبا چه شخصیتی درد دل می کرده.با حال ناراحتی به همسرش می گه چرا منو بیدار کردی من داشتم با مادرم درددل می کردم(حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها).مدتی بعدشب عملیات همرزماشو جمع میکنه می گه مادرم گفته باید برم و میگه اگرمن چهارراه خندق شهید نشدم در عملیات بدر و در فلان ساعت در مسلمان بودن من شک کنید. بله دست بود عبدالحسین برونسسی همان عملیات ازمیان مارفت وهمانطور که می خواست مانند مادرش(خانم صدیقه ی کبری ) هنوز که هنوزه مفقودالاثر مانده وپیکر پاکش از دیده ها بدور.

ای خدا ما هیچ چیز . هیچ کس و هیچ تکیه گاهی جزتو نداریم و ازتو می خواهیم مارا جز باشهادت از این معبر دنیا نگذرانی همین